Logos Multilingual Portal

Select Language



Karl Heinrich Marx (1818-1883)
He was born in Trier, Germany, in 1818. He studied law in Bonn and Berlin, but he was especially interested in history and philosophy, in particular in relation to Hegel and Feuerbach. For a while he was the editor of a magazine of radical tendencies, the "Rheinische Zeitung". After its closure, he moved to Paris (1843), where he became a communist and a revolutionary, and then to Brussels (1845). In the meantime, in 1843 Marx married Jenny von Westphalen.
In collaboration with Engels, whom he had met in Paris in 1844, in 1848 he finished writing The Communist Manifesto, in which they attacked the state as a means of oppression. He was expelled from Brussels, so he settled in London, where he studied economy and wrote the first volume of his main work, Das Kapital (1867, two further volumes were added in 1884 and in 1894). He was one of the most important participant in the First International, from 1864 until its end in 1872. The last decade of his life was characterized by many health problems. He is buried in Highgate Cemetery, in London.
Marx is one of the most important socialist thinkers to emerge in 19th century. His ultimate concern was with human freedom and capitalism he considered as being the greatest enemy to this freedom. He is also known for his materialistic view of history.
One of Marx' most often quoted assertion is that "religion is the opium of the people."


links:
 - The Marx and Engels Internet Archive

a biolenzia ye a partera de toda biella soziedá preñata de una nueba
a esbalurizazión d\'as presonas creze en razón direuta d\'a balurizazión d\'o mundo d\'as cosas
a mayoría d\'os suditos creyen que son suditos porque o rai ye rai; sindembargo, no se dan cuenta de que en reyalidá o rai ye rai porque ers son suditos
á primera bista, una mercanzía parixe estar una cosa tribial, de comprensión rapeda. O suyo analis muestra que ye un ocheto mui complex, rico en sutilezas metafisicas y arguzias teolochicas
a teyoría d\'o comunismo puede resumirse en una frase: abolizión d\'a propiedá pribata
cuan se custiona una libertá determinata, ye a propia libertá o que se custiona
dende o suyo orichen, os grans bancos, engalonatos con retulos nazionals, no yeran atra cosa que soziedaz de espiculadors pribatos que se establiban a ra bera d\'os gubiernos...
en as crisis surte una epidemia que, en antigas calendas, aberba parexito una fateza: a epidemia d\'a sobreproduzión
l\'obrero se fa más probe cuan más riqueza produze
no ye a conzenzia lo que determina a bida, nomás a bida lo que determina a conzenzia
o comunismo ye, pues, a plena unidá alazetal de l\'ome con a natura, a berdadera resurezión d\'a suya natura, o naturalismo reyalizato de l\'ome y o reyalizato umanismo d\'a natura
o libre desarrollo de cadagún ye a condizión para o libre desarrollo de toz
o triballador se torna en mercanzía más barata mientres más mercanzías produze
os diners, en cuanto poseyen a propiedá de mercar-lo tot, en cuanto poseye a propiedá de apropiar-se de tot os ochetos ye, pues, l\'ocheto de posesión por eszelenzia. A unibersalidá d\'a suya cualidá ye a onipotenzia d\'a suya esenzia; bale, pues como ser onipotén
os filosofos s\'han amugato a entrepetar o mundo; agora ye menister cambear-lo
os nuestros burgueses, no satisfeitos con tener a ra suya disposizión as mullers y as fillas d\'os suyos pions, sin fablar d\'a prostituzión ofizial, troban un plazer singular en seduzir as suyas mullers de conchunta
paradima d\'a fateza - Os diners tornan a fidelidá en infidelidá, l\'aimor en odio, l\'odio en aimor, a bertú en ozio, o bizio en bertú, l\'esclau en amo, l\'amo en esclau, a fateza en intelichenzia, e ra intelichenzia en fateza
toda ra trayeutoria d\'a industria muderna demuestra que si no se controla o capital, iste autúa de traza disenfrenata e cruel ta fundir a toda ra clase triballadora en un estato de degradazión masima
un escritor no ye produtibo en a mida en que produze ideyas, sino en a mida en que enriqueze á l\'editor que publica as suyas obras